Struny to źródło dźwięku w instrumentach smyczkowych. Struna zostaje wprowadzona w drganie za pomocą smyczka lub szarpania palcem prawej ręki i wydobywa się dźwięk. Obecnie struny tworzone są ze stali lub nylonu. Niegdyś struny wykonywane były ze spreparowanych jelit zwierzęcych. Do dziś można spotkać instrumenty z takimi strunami, lecz są to bardzo rzadko spotykane instrumenty.
Struny zaczepione są w instrumencie w dolnej części na strunniku oraz w górnej części, gdzie nawinięte są na kołki w tzw „główce” instrumentu. Instrumenty smyczkowe strojone są głównie na
kołkach, jednak skrzypce, altówka i wiolonczela posiadają dodatkowo mikrostroiki w strunniku, którymi regulujemy naciąg struny. Na rynku muzycznym występuje mnóstwo rodzajów strun: miękkie, twarde, solowe, orkiestrowe, o ciepłym brzmieniu itp. Są struny bardzo głośne, np Jargar Forte, struny o słodkim brzmieniu Jargar Dolce czy struny z dodatkiem wolframu Thomastic Spirocore Wolfram.
Przy wyborze strun można sugerować się ich opisem, jednak tak naprawdę struny nie brzmią jednakowo na każdym instrumencie. Najlepszym sposobem na znalezienie tych idealnych pasujących do naszego instrumentu strun jest wypróbowanie kilku rodzajów strun. Tak naprawdę doskonałe brzmienie instrumentu zapewni nam doświadczenie oraz praktyka. Przy wyborze strun powinniśmy zwrócić jeszcze uwagę na rozmiar oraz datę przydatności. Ze szczególną ostrożnością należy podchodzić do strun w promocyjnych lub bardzo niskich cenach. Może się zdarzyć, że owe struny będą po prostu stare, a takie nie posłużą nam zbyt długo. Aby uniknąć niepotrzebnych dodatkowych kosztów kupna kolejnych strun warto kupować struny ze sprawdzonych źródeł.
Często stosowanym przez muzyków zabiegiem jest mieszanie różnych rodzajów strun w celu znalezienia tego najlepszego brzmienia instrumentu. Muzycy mieszają nie tylko rodzaje, ale też struny różnych producentów. Często spotykaną kombinacją są na przykład struny miękkie na dwóch dolnych strunach i miękkie na górnych. Zabieg mieszania strun wymaga doświadczenia, znajomości własnego instrumentu i przede wszystkim wrażliwości na brzmienie instrumentu. Struny najlepiej wymieniać u lutnika średnio co 612 miesięcy (pomijając sytuację, gdy widzimy, że struna się psuje wtedy powinniśmy niezwłocznie ją zmienić niezależnie od tego jak długo na niej gramy), lecz jeśli już zdecydujemy się zrobić to sami, powinniśmy pamiętać, aby nigdy nie luzować wszystkich strun naraz, tylko każdą wymieniać osobno, gdyż grozi to przekrzywieniem podstawka. Wymiana strun nie jest rzeczą prostą. Struny są delikatne, dlatego przy nieumiejętnym zakładaniu mogą pęknąć. Powoduje to potrzebę dodatkowego kupna kolejnych strun oraz jest niebezpieczne. Pękająca struna może uderzyć nas w twarz czy ręce.
Konserwacja strun jest raczej niewymagająca. Jeśli między podstawkiem a podstrunnicą zbierze się na strunach zbyt wiele kalafonii, wystarczy przetrzeć owe miejsce szmatką nasączoną spirytusem (zawsze delikatnie, gdyż kapiący spirytus na płytę instrumentu może zniszczyć lakier).
Unikajmy również skrajnych temperatur.
Szukanie doskonałych strun może wymagać czasu i cierpliwości, lecz dzięki temu poznajemy swój instrument oraz uwrażliwiamy się na brzmienie instrumentu. Poszukiwanie brzmienia strun pomoże nam również ustalić czego w muzyce szukamy my sami i czego oczekujemy od naszego instrumentu.